چهارشنبه / ۲۴ اسفند ۱۴۰۱ / ۱۳:۱۳
سرویس : مسجد خبر
کد خبر : ۳۸۰۲۳
گزارشگر : ۶۹۱
امام جمعه خیرآباد مطرح کرد:

تکریم واقعی، استقبال مردم از مساجد است

حجت الاسلام جعفر طزری گفت: قطعاً توجه به تکریم معنوی مسجد است که تکریم ظاهری، حفظ و فعال شدن مسجد را در پی دارد. عدم تکریم معنوی مساجد، مثل این است که ما کسی را دوست داشته باشیم، ولی پایمان را در خانه اش نگذاریم! تکریم واقعی، استقبال مردم از مساجد است.

به گزارش سرویس مسجدخبر پایگاه تخصصی مسجد؛ چند سالی است که دهه آخرِ ماه مبارک شعبان به عنوان «دهه تکریم و تعظیم مساجد» نامگذاری شده است. در این ایام میهمانان خانه‌های خدا به صورت خودجوش، به غبار روبی و تکریم مساجد می‌پردازند. البته تکریم مساجد ابعاد دیگری هم دارد. به عنوان مثال؛ تکریم نمازگزاران، فعال نمودن مسجد برای حضور و رفع حوائج مردم، خود از نمونه‌های تکریم مساجد است. در همین باب، با حجت‌الاسلام و المسلمین «جعفر طزری» امام جمعه و امام جماعت مسجد جامع حضرت ولی‌عصرعجل الله تعالی فرجه الشریف شهرِ خیرآباد(از توابع شهرستان ورامین)، که بالغ بر  ۲۰ سال تجربه امامت جماعت مسجد را دارد، گفت و گویی انجام داده ایم که در ادامه می‌خوانید.

 

در نظر شما تکریم مساجد چه ابعادی دارد؟

 

در نظر من، تکریم مسجد به دو نوع است. نوع اول، تکریم ظاهری مسجد است و نوع دوم تکریم معنوی آن! که منظور از تکریم ظاهری؛ همان زیباسازی فضای مسجد است. یعنی مسجد به لحاظ ظاهری تمیز و مرتب باشد، چون محل عبادت است. این نوع تکریم باعث می‌شود مردم برای آمادن به مسجد رغبت کنند. در دهه‌ی «تکریم و تعظیم مساجد» تکریم ظاهری مساجد امری واجب است، زیرا به ماه مبارک رمضان نزدیک می‌شویم. در این ماه، مومنین بیشتر از ماه‌های دیگر در خانه‌های خدا حضور پیدا می‌کنند.

 

نوع دوم تکریم، همانا تکریم معنوی مسجد است، که باید بیشتر در مورد توجه قرار گیرد. قطعاً توجه به تکریم معنوی مسجد است که تکریم ظاهری، حفظ و فعال شدن مسجد را در پی دارد. عدم تکریم معنوی مساجد، مثل این است که ما کسی را دوست داشته باشیم، ولی پایمان را در خانه اش نگذاریم! تکریم واقعی، استقبال مردم از مساجد است. 

 

البته، وظیفه ما ائمه جماعات است که مساجد را به سمتِ مساجد طراز صدر اسلام ببریم. در صدر اسلام تمام امور جامعه اسلامی در مساجد رتق و فتق می‌شد. مساجد برای عبادت ساخته شده اند باید سعی کنیم عبادات خود را در مساجد انجام دهیم. چون مسجد به همین نیت ساخته شده، اگر مساجدی با ظاهری بسیار زیبا و فرش‌های بسیار مجلل بسازیم، ولی نماز را در منزل اقامه کنیم، برای امور دیگر به جای دیگری مراجعه نماییم، آن‌گاه نمی‌توانیم اسم‌ آن را تکریم بگذاریم. جایگاه مسجد را باید به سمتی ببریم که مردم بدانند؛ مسجد، در امور مختلف محل رجوع است.

 

علاوه بر اینکه برای نماز و عبادت به مسجد مراجعه می‌کنند، سایر حوائج خود را هم در مساجد برطرف کنند. به هر حال تکریم میهمانان خدا همانا تکریم مساجد است. همچنین حضور و استقبال مومنین از خانه های خدا نیز تکریمِ مسجد است.

 

باید برنامه‌ها و فضای مسجد را طوری طراحی کرد که نوجوانان بتوانند برای ورزش و تفریح به آن فضاها مراجعه کنند. باید جایی برای امور عام المنفعه، امور خیریه و محلی برای برطرف کردن حوائج مالی مردم که همان مراکز نیکوکاری و صندوق‌های قرض الحسنه هستند، ایجاد کرد. باید مسجد را محلی برای مشورت، خدمت رسانی و رسیدگی به امور اجتماعی محله قرار داد.

 

وقتی نوجوانان و جوانان به مسجد بیایند، خانواده‌ها هم برای آمدن به مسجد تشویق می‌شوند.

 

باید این تفکر در مردم تقویت شود که اگر کاری دارند در وهله اول باید مسجد مراجعه کنند. مسجد باید مرهمی برای درد مردم باشد.

 

کارگزاران مسجد باید این امکان را فراهم کنند که اگر به عنوان مثال؛ مدرسه‌ای می‌خواهد برنامه‌اش را در مسجد اجرا کند، بتواند با حضور اولیا و دانش آموزان این کار را انجام دهد، بدون اینکه هزینه‌ای بپردازد.
 
برای برخی مراسمات اگر هزینه پرداخت شود، البته با توافق صاحبان مجلس، مشکلی نیست. اما برای اموری مثل جشن تکلیف و یا برنامه های مدارس اطرافِ مسجد باید همکاری نمود. زیرا آینده مساجد در دست همین نوجوانان است. قرار است اولیای آنها به واسطه حضور آنها در مسجد، به مسجد بیایند. لذا در این امور باید همکاری بیشتری با مسئولان مدارس انجام داد.
 
 از فعالیت های مسجد جامع حضرت ولی‌عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف خیرآباد هم برای ما بگوئید.
 
ما در مسجد جامع حضرت ولی‌عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف خیرآباد تا حدود زیادی این مشکلات را برطرف کرده ایم. یک مرکز نیکوکاری در مسجد با نام «مرکز نیکوکاری مسجد جامع حضرت ولی‌عصرعجل‌الله‌تعالی‌فرجه الشریف خیرآباد پرونده رسمی در این مرکز نیکوکاری وجود دارد. تقریباً هر کسی که برای رفع مشکلاتش به مسجد می‌آید، دست خالی از مسجد ما بیرون نمیرود. می‌توانم بگویم هیچ کس نیست که به مسجد ما برای رفع مشکلات ش مراجعه کند و ما مشکلات او را رفع و رجوع کنیم. 
 
با مدارس همکاری ویژه‌ای داریم. مسئولان آنها، در صورتی که دانش آموزان رتبه های خوبی کسب کنند و پیشرفت تحصیلی داشته باشند، به خصوص اگر از طبقه نیازمندان باشند، به ما معرفی می‌کنند و ما هم در مسجد از آنها تقدیر می‌کنیم. 
 
مسجد ما حیاط ندارد ولی ما یک سالن ورزشی هماهنگ کرده‌ایم که بچه های مسجد هفته ای چند شب برای ورزش و تفریح به آنجا می‌روند.
 
با بهزیستی هم هماهنگ کردیم و خدمات بینایی سنجی در مسجد به اهالی و نمازگزاران ارائه می‌نمایند. همچنین یک درمانگاه تاسیس نموده‌ایم که برای اهالی و نمازگزاران مسجد خدمات ویژه با هزینه بسیار پایین ارائه می‌دهد.
 
اکنون مسجد جامع ولی‌عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف خیرآباد به جایی رسیده که بسیاری از مردمی که به مساجد نمی‌آمدند، اکنون فعالیت گسترده ای در مسجد دارد. از شستن فرش‌ها تا آشپزی در مسجد  و بسیاری از کارها را اهالی بدون یک ریال دستمزد انجام می‌دهند.
 
بر اساس تجربه بالغ بر ۲۰ سال امامت جماعت عرض می‌کنم؛ ما باید نیاز مردم را درک کنیم. باید همدردی با آنها را بیاموزیم. اگر مردم به این درک برسند که اولین جایی که می‌تواند مشکل آنها را برطرف کند مسجد است و او بداند در مسجد برای خودش و خانواده اش و بچه هایش، برنامه ریزی وجود دارد، آن‌گاه حضورش در مسجد بیشتر خواهد شد.
 
مسجد خانه خداست. یک مکان عام‌المنفعه است. باید زمینه را طوری فراهم کنیم که محل رجوع اقشار مختلف مردم باشد.
 
https://dahetakrim.masjed.ir/u/18bo

ارسال نظر

ایمیل را وارد کنید
تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پایگاه تخصصی مسجد می باشد.